donderdag 12 december 2013

Verrassing!

Lang zal mijn blogje leven, lang zal mijn blogje leven, lang zal mijn blogje leven in de gloria, in de gloooo-ri-a, in de gloooo-ri-a. Hiep hiep hier, hoera!!

Verjaardagen zijn er om gevierd te worden. Zo ook blogverjaardagen!
En Juffertje-in-het-Groen was het duidelijk met me eens! Zij was mijn allerallereerste fan, een jaar geleden, en volgt sindsdien trouw mijn doen en laten. Op de blog dan welteverstaan. Hoewel we blijkbaar amper een kilometer of zo van elkaar af wonen (dat heb ik vandaag ontdekt), hebben we elkaar nog nooit ontmoet (of misschien wel, maar weten we het alleen niet :-))!  

Juffertje-in-het-Groen verraste me vandaag met een superleuk kadootje! Zomaar, omdat ze daar zin in had. Kijk eens wat er vandaag in mijn brievenbus belandde!


Niet te doen! Volgens mij weet ze dat ik stilletjesaan stofverslaafd begin te worden, want er staken maar liefst 3 hele mooie lapjes stof in en een prachtige vilten bloemenbroche. Volgens mij, he, gaat die perfect passen bij het zwarte vestje dat ik vorig jaar in de naailes maakte en nog niet blogde. Echt waar!

Juffertje, je bent een schat! Bedankt voor deze leuke verrassing en om de opbouw zo spannend te maken. ;-)

woensdag 11 december 2013

Hier komt ie dan...

Intussen weet ik al een uurtje of 2 wie de winnaar is van mijn allereerste giveaway. Spannend he!

17 kerst"ballen" gingen de mand in.

De zwarte mini-kerstboom werd van onder het stof gehaald.


Blijkbaar heeft Willem intussen op school over Kerst geleerd, want we moesten eerst een liedje over Kerst zingen en dan pas de kerstboom opstellen. Dit om ook voor mij de spanning er wat in te houden waarschijnlijk.
Hij werd dolenthousiast bij het zien van het mandje met alle kerstballen. Ik vroeg hem om er eentje uit te halen. Hij begon met er eens goed mee te schudden.


En toen zorgde Jasper even voor een stressmomentje. Hij kwam tussenbeide en begon alle papiertjes van de kerstballen af te trekken met het idee "dat hoort daar toch niet...". Gelijk had hij natuurlijk, maar ik heb hem toch even een halt moeten toeroepen. Na alles weer netjes vastgemaakt te hebben, vroeg ik Willem er eentje uit te pikken en hem aan de kerstboom te hangen. Degene die het eerst aan de kerstboom hing, zou voor mij de winnaar worden. Willem hield er de spanning eerst nog even verder in. Hij pikte er eentje uit en kwam hem naar mij brengen, maar toen ik zei dat hij hem in de kerstboom moest hangen, legde hij die doodleuk terug in het mandje en pikte er een ander exemplaar uit. Ik had geen idee of hij voor de blinkertjes ging gaan, of voor de hartjes, of hij een voorkeur voor rood of zilver zou hebben, maar het werd uiteindelijk een rood sterretje.


En welk briefje hing er aan dat sterretje?


Het is emmel-prutsemieke! In maart won ik bij haar al eens een gigantisch pakket "frutselkes", dus ik ben blij dat ik nu eens iets terug kan sturen.

Proficiat, Emmel!
Er komt zo snel mogelijk een kerstpakketje jouw richting uit!
Ik heb misschien wel nog ergens jouw adres, maar dat terugvinden kan wel even duren, dus mail je het me misschien nog even snel (je vindt mijn emailadres hier rechts op de blog)?


En om mijn rare getallenkronkelbekentenis mooi af te sluiten: een van mijn Facebookvrienden postte vandaag dit.

Blij dat ik niet de enige ben die ontzettend blij wordt van zo'n leuke getallencombinatie! Dat ik er zelf niet opgekomen ben om mijn deadline drie kwartier vroeger te zetten! ;-)

Prettige avond nog!

Laatste kans

Mijn mand met kerstballen/sterretjes/hartjes staat klaar. Aan elk daarvan hangt een briefje en op dat briefje staat een naam. Het zijn de namen van de deelnemers aan mijn allereerste giveaway
Zoals je ziet, is er nog veel plaats over in de mand. Dus, voor wie nog niet gereageerd heeft, haast je vlug, want ik sluit af om 15u stipt. Vanavond laat ik mijn kindjes over de winnaar beslissen! Ik ga ervan uit dat hun handen nog onschuldig zijn ;-)





Gisteren nog een voorraadje kaarsen voor de wintermarkt gemaakt. Vrijdag is het al zo ver. Niet te geloven hoe snel die 2 maanden voorbij gevlogen zijn. Benieuwd hoeveel er verkocht gaan geraken! :-)

vrijdag 6 december 2013

Charlie


Zie die aapjesstofjes daar eens blinken...

... al een half jaar lang.
Ongeduldig aan't wachten om herwerkt te worden tot dit Charlie shirtje.

Omwille van de recykleerveertiendaagse is het in november niet meer geblogd geraakt, maar dit werd mijn UFO voor vorige maand: een Charlie voor Willems 3e verjaardag!

2 jongetjes in huis, dus er werden ook meteen 2 kleurtjes voorzien.

Ik had al zoveel mooie resultaten gezien en ik begon dan ook met volle goesting aan mijn allereerste Charlie!
Omdat ik nog niet goed kon inschatten hoe groot de maten zijn, maakte ik een "testje" op de kleinste maat (maat 92). Als het voor de oudste niet meer past, dan zeker nog voor de jongste, dus dan kan ik mijn tweede versie naargelang voor wie het het beste past, aanpassen naar de grotere of kleinere versie. En met de wintermaanden in het vooruitzicht, koos ik vanzelfsprekend voor de versie met de lange mouwen. Dit is echt een zalig patroontje, heel goed uitgewerkt. Er kan gewoon niets fout gaan. Als je natuurlijk fris genoeg bent op het moment dat je het patroontje uitknipt. Ik heb in het begin wel wat gesukkeld met de zwarte en groene lijntjes op het patroon. In plaats van netjes op de groene lijnen te knippen, was ik al begonnen op de zwarte (ahja, waarvoor dienden die anders?). Maar al snel bleek dat er iets niet klopte. Ik plakte alles terug aan elkaar en knipte opnieuw, nu op de groene en pas toen werd duidelijk waarvoor die zwarte lijnen dienden... Om ervoor te zorgen dat de vier patroondelen netjes aan elkaar geplakt werden, moesten die zwarte lijnen mooi overeen komen.

Nu, eens deze eerste stap overwonnen, ging alles heel vlotjes. 
De Charlie werd gevoerd met een donkerbruine tricot en ook de mouw- en tailleboordjes werden uit diezelfde tricot gemaakt (dus niet uit boordstof). Dit was echt een plezier om te maken en ik ben ontzettend blij met het resultaat!


De gele versie wordt toch een maatje groter, want hoewel Willem normaal wel een 92 heeft, is deze toch een beetje aan de kleine kant. Ideaal dus voor Jasper.
Wil je al eens piepen hoe de gele versie er binnenkort zal uitzien, neem dan vlug een kijkje hier bij Pieke Wieke.

donderdag 5 december 2013

Een bijzondere dag

Ik heb iets met cijfertjes... 

Ik hou van mooie getallencombinaties. Ik moet altijd even glimlachen als de digitale klok 22:22 aanwijst en zo vind ik ook dat 12/12/12 wel een bijzonder mooie dag was om mijn blog te starten.

Ik heb ook iets met statistieken...

Sinds mijn start vorig jaar publiceerde ik 60 berichtjes, wat toch een leuk gemiddelde oplevert.
Intussen heb ik 49 volgers achter mij op Google Friend Connect, 39 op Bloglovin' en 19 via Google+ (die identieke negens op het einde doen me ook weer even glimlachen, jammer van die missende 29 ;-))

Het maandelijkse aantal pageviews ging in stijgende lijn, met alleen een dipje tijdens de zomermaanden.


Mensen blijken het meest op zoek naar babyspulletjes (babyjasjes, babyjurkje, luierzakje)




Wat ook nog eens blijkt uit de statistieken van mijn berichtjes (vooral het jasje is populair)


Misschien dat ik omwille van die voorliefde voor speciale cijfercombinaties en statistieken wel onbewust een wiskundige richting gekozen heb?

Eerst en vooral wil ik jullie graag bedanken om voor mijn mooie statistieken te zorgen en mijn blogje te blijven volgen en bovenal voor jullie enthousiaste en bemoedigende reacties waar ik altijd weer naar uit kijk. En dat wil ik graag doen met dit kerstig pakje, waar ik voorlopig niet meer dan dit klein sluiertje van wil oplichten. Er moet toch nog een beetje verrassingsaspect in een kerstkadootje zitten, nee?



Het enige wat je hiervoor moet doen, is een berichtje nalaten en mij laten weten wat jullie in het komende jaar graag op deze blog zouden zien verschijnen. Wat verwachten jullie? Waarvoor zouden jullie zeker terugkomen? Ik blog uiteindelijk in de hoop dat jullie er ook iets aan hebben, dus geef mij maar een paar leuke uitdagingen ;-)

De winnaar wordt, omwille van de mooie getallencombinatie, daags voor mijn eerste blogverjaardag getrokken, op 11/12/13! 

woensdag 4 december 2013

Voer Voor Vogeltjes

Ik had beloofd dat jullie het frame van de gerecycleerde paraplu nog zouden terugzien. Wel, hier is ze. Vandaag opgehangen in de tuin met aan elke arm een mezenbol.



Nog geen minuut nadat ik terug binnen was, zat het eerste pimpelmeesje er al van te smullen! :-) En sindsdien vliegen de pimpel- en koolmeesjes af en aan.

De mezenbolletjes zijn goed bereikbaar om aan te hangen, ...


... om op te zitten ...


... en die paraplu is ideaal om eventjes op uit te rusten...


Nu alleen maar hopen dat er zich geen enkel vogeltje aan de uiteinden vastspiest... Misschien moet ik er nog kleine vlaggetjes aan hangen ;-)

zaterdag 30 november 2013

Van trui naar pyamabroek

Mijn laatste projectje van de recykleerveertiendaagse was er een snelle. Slechts 10 minuutjes werk.

Ik nam er een trui bij die ik al een hele tijd terug in de kringloopwinkel meegebracht had met de bedoeling er een pyama voor Willem mee te maken. Om te passen liet ik Willem even in het nekgat stappen en zijn 2 benen in de mouwen steken. Het zat niet in mijn oorspronkelijk plan, maar nu bleek dat de oorspronkelijk boordband aan de nek perfect rond zijn buik paste, dus wou ik die ook zo behouden. De broek werd daardoor wel zo'n 10 cm langer, maar door de boordband onderaan de pijpen, valt het toch niet over zijn voeten. Het is er eentje op de groei dus. :-)
Ik stak de ene mouw in de andere, knipte die eraf en lockte de tussenbeennaad dicht.


Met de rest van de stof maak ik ooit wel nog eens een pyamavestje voor erbij, maar dat zal niet voor meteen zijn, want nu liggen er nog een aantal andere projecten op me te wachten.
Tussen de recyklagewerkjes door werden ook nog 2 projectjes afgewerkt met nieuwe stofjes (het bloggen erover bewaarde ik liever voor na de recykleerveertiendaagse), eentje is er halfweg en een vierde is gestart. En intussen kreeg ik ook een leuke bestelling binnen voor een kerstkleedje. Drukke tijden dus hier, want ook mijn voorraad kaarsen voor de kerstmarkt van de creche moet nog stevig aangevuld worden! En dat allemaal naast mijn fulltime job. Af en toe heeft een mens ook een beetje rust nodig en die ga ik nu nemen :-)

vrijdag 29 november 2013

Van handdoek naar slab met mouwen

Op de rommelmarkt kochten we deze zomer een lavalamp, voor een beetje kleur en sfeer in huis. Om die veilig thuis te krijgen, werd ze door de verkopers in een babybadhanddoek gewikkeld. Een hele mooie handdoek met jammer genoeg een klein mankementje: ze trekt helemaal scheef.


De handdoek bestaat uit 2 lappen stof die tegen elkaar gestikt zijn, met bovenaan een klein kapje met een mooie applicatie.

 
De twee lappen worden verondersteld vierkanten te zijn, maar dat is duidelijk verre van het geval. Dit is wat ik krijg als ik ze netjes dubbel vouw. Nja, dat kan natuurlijk niet anders dan tegentrekken, he...


Je kent dus de beginsituatie :-)

Toen ik deze foto in de Flickr-pool van "Ik recykleer" zag verschijnen, wist ik ineens wat ik ermee kon doen! Oorspronkelijk dacht ik de biais langs de rand netjes los te prutsen en te hergebruiken, maar na 1 kant gedaan te hebben, werd al snel duidelijk dat niet alleen de kwaliteit van de stof maar ook die van de biais een beetje te wensen overliet, dus knipte ik maar netjes langs de rand de 2 stofjes los. Van een van beide lappen maakte ik de maxi versie van de slab met mouwen naar het recept van Justina Maria Louisa. De stof was niet breed genoeg om er het hele stuk ineens uit te krijgen, dus uiteindelijk knipte ik het lijf apart en met wat passen en meten 4 keer het mouwgedeelte. De mouwen lokte ik in sneltempo ineen (had ik al verteld dat ik sinds 2 weken de trotse eigenaar ben van een overlock? :-D). Om de mouwen aan het lijf te stikken, haalde ik het klosje garen boven dat ik 3 weken geleden bij Ettepet gewonnen heb. Echt het ideale, bijpassende kleur!


Zo zag het er echter nog wat kaal en zielig uit. Een applicatie zou wel wat vrolijkheid brengen! En wat kon ik nu beter gebruiken dan de applicatie van de kap? IKEA kwam me te hulp om de applicatie uit de kap als een mooie cirkel uit te knippen. Wat vliesofix op de achterzijde en netjes vaststikken.

En dan restte er alleen nog de biais. Rond de mouwen, de hals en rondom rond. Niet-elastische biais in combinatie met een stofje dat alle kanten uit rekt, is niet ideaal zoals je ziet, maar ja, een slabbetje hoeft er nu eenmaal ook niet perfect uit te zien...



Morgenvroeg ineens maar eens op model testen :-)
maar nu: bedtijd!


vrijdag 22 november 2013

Van T-shirt naar rok

Hij zat niet in mijn oorspronkelijk stapeltje met de stuks die ik wou recyKleren, maar zie eens waar mijn oog nu op gevallen is...


Je zult het misschien niet geloven (en hij zal misschien niet graag hebben dat ik dat vertel), maar euhm, mijn man heeft hiermee ooit nog rondgelopen. Echt waar! Een heus T-shirt uit de jaren '80! Het komt nog van bij Mac en Maggie's, een modeketen die maar 20 jaar bestaan heeft, van 1976 tot 1995. Als T-shirt zie ik me dat echt niet meer dragen, ook niet gerestyled. Maar een rokje? Hmmms, ja, dat zie ik wel zitten!



Uit respect voor de jaren '80 tornde ik de mouwen los in plaats van ze te knippen, waarna ik wel bruutweg het bovenste stuk afknipte op een lengte die me wel fatsoenlijk leek. Oorspronkelijk dacht ik de reep die ik erboven over had nog te kunnen gebruiken voor een tailleband, maar die was niet breed genoeg meer, dus bracht ik op het stoffenspektakel in Maastricht vorig weekend een stuk boordband mee in een kleur die er wel bij pastte. Ideaal! 
Ik draaide het stofje binnenstebuiten, trok het over mijn billen en liet mijn ventje speldjes zetten. Met een grote steek voorlopig vastzetten, even passen en daarna vlotjes onder de overlock doorhalen.


Boordband eraan en hups, klaar. Een heel snel projectje!






woensdag 20 november 2013

Van paraplu naar boodschappentasje

Het gebeurde op één van die druilerige winterdagen. Samen met een collega wandelde ik na het werk richting station. Niet rustig, zoals gewoonlijk, maar vechtend tegen regen dat bij momenten door hevige rukwinden je gezicht in zwiepte. In een wanhopige poging om droog te blijven, haalde mijn collega zijn paraplu boven. Deze deed zijn uiterste best om zowel mij als zijn baasje te beschermen, rekte zijn armen uit en hield ze gestrekt, ondanks de felle tegenwind die hem probeerde weg te blazen. Maar ineens, met een grote *WOESJ* gebeurde het... KNAK, zei de paraplu. Hij kon het niet langer houden. Eén van zijn 6 armen was gebroken. Hopend dat zijn baasje zijn arm zou spalken en terug laten genezen, zodat hij nog lang zou leven, maakte hij zich terug klein. Hij werd echter zwaar teleurgesteld, toen hij niet de rugzak van zijn baasje, maar die vieze vuilbak op straat naderbij zag komen. Ik zag het arme parapluutje teleurgesteld naar me op kijken en greep in. Ik moest hem redden!!! NEEEEE, schreeuwde ik, dat kun je toch niet maken! Mijn collega hield halt. Met zijn hand nog net boven de vuilbak, probeerde ik hem te overtuigen de paraplu niet in de steek te laten. Ik zou hem wel adopteren! En zo geschiedde. Met een zucht van opluchting belandde Parapluutje in mijn eigen rugzak. En vandaag... schonk ik hem eindelijk nieuw leven.  Parapluutje werd Boodschappentas.

De werkwijze staat hier heel goed beschreven en ik volgde dan ook stap voor stap hun instructies.


Parapluutje met de gebroken arm werd van zijn skelet verlost.



De zeshoek wordt dubbel gevouwen en de twee zijkanten worden er af geknipt, zodat je min of meer een rechthoekig tasje krijgt.


De zijkanten worden dichtgenaaid (het voordeel is dat de rand al netjes afgewerkt is) en onderaan zorg je voor een beetje bodem.


Van de twee driehoeken die er van de grote lap overbleven, worden 2 lange repen geknipt, voor de hengsels. Daartoe vouwde ik de stof eerst opnieuw dubbel. De repen werden in de lengte dubbel gevouwen met een kleine omboording aan weerskanten, en zo op elkaar gestikt. Dat was nog niet zo eenvoudig en de hengsels begonnen door het stikken wat om te krullen, zoals je ziet, maar er eens met het strijkijzer over gaan achteraf, doet wonderen.




De hengsels werden er aan gezet en zo, het boodschappentasje is klaar.


Om het tasje eenvoudig op te plooien en het netjes en gemakkelijk in je handtas kwijt te kunnen, hergebruikte ik gewoon de strip die standaard al aan de paraplu zit om die dicht te houden. Die werd er in het begin al af gehaald en tussen de naden vastgestikt. Ik besliste dat pas op het einde, waardoor ik de zijnaden een klein eindje terug moest open maken, maar je kunt het dus best gewoon mee vaststikken op het moment dat je de zijnaden vaststikt.


Ik vind hem echt leuk geworden en twijfel er dan ook sterk over om hem te houden, maar aan de andere kant lijkt het me wel leuk hem terug te bezorgen aan mijn collega, als kerstkadootje, om te laten zien dat kapotte paraplu's niet verloren zijn. Ik weet zeker dat er deze winter nog genoeg paraplu's met wanhopige oogjes naar me op zullen kijken, in de steek gelaten door hun baasje.

En het frame? Dat zie je waarschijnlijk wel nog eens terug komen... Ik heb plannen om het te gebruiken om voer voor de vogeltjes aan op te hangen deze winter. Als zijn gebroken arm dat aankan natuurlijk... Maar die kunnen we nog altijd spalken moest dat nodig blijken ;-)



PS: Iemand enig idee waarom mijn reeks foto's altijd 2 maal verschijnt als je er op klikt? Ik vind het echt vervelend, maar heb geen idee hoe ik het moet oplossen...

maandag 18 november 2013

Van damesbroek naar kleuterbroek



Deze broek is een broek met herinneringen, in die zin dat ze deel uitmaakte van ons huwelijkscadeau van mijn broer en schoonzus. Het was een op het zitvlak versleten broek van mijn schoonzus waar een tekstje bij zat over "wie de broek draagt" en waar wat centjes in de zakken verstopt zaten... :-)

De broek lag sindsdien aan de kant, maar Willem had er nu dringend een paar nieuwe nodig, in een kleinere versie weliswaar, dus daar zouden we dan nu ook voor zorgen. Een kleine versie van deze broek.

Hoe ging ik te werk?

- Ik wou zoveel mogelijk van de originele broek behouden (dat bespaart mij nu eenmaal heel wat werk): de zakken en de zijnaden, maar anderzijds ook de sluiting van de broek en de boordband bovenaan. Die twee tegelijkertijd uit 1 stuk knippen, dat was onmogelijk, dus tornde ik voorzichtjes de boordband met de knopen los. Die zou ik wat inkorten achteraan en terug voor het nieuwe broekje gebruiken.

- Ik ondernam een poging om het patroon van een goed passend broekje over te nemen (ja, ik weet het, eentje met vlekken :-)). Daartoe keerde ik het broekje binnenstebuiten, legde de benen netjes op elkaar, zodat je het hele stuk kunt zien (volgens de tutorial van "Dana made it"), en tekende het patroon over met 1 cm naadwaarde bij gerekend. Hetzelfde deed ik voor het achterpand op het achterpand van de originele broek.
Zoals je ziet, legde ik het broekje wat hoger (de boord zou er immers terug aangezet worden). Ik hield er rekening mee dat er onderaan elastieken inzaten en tekende dus wat breder, zodat de broekspijpen mooi breed uitvallen. Hetzelfde deed ik bovenaan: ik rekte de boord wat uit om dezelfde afmetingen te hebben, met het idee dat ik daar evenveel stof nodig had. Stom natuurlijk. Die elastiek bovenaan zit daarin omdat het broekje mooi zou passen. Breder maken zorgt er dus voor dat het broekje achteraf gewoon van zijn billen afvalt (veel te breed natuurlijk!), dus ja, ik heb het achteraf nog terug mogen verkleinen :-s
Dus, 1 tip: gebruik nooit een broek met elastieken om het patroon van over te nemen.



- Het patroontje werd uitgeknipt en dit is wat er nog van de originele broek over blijft :-) Nog meer dan genoeg dus om er later nog iets mee aan te vangen...

- Daarna werden de broekspijpen dichtgestikt. Het voordeel van het patroontje tegen de buitennaden te knippen, is natuurlijk dat er daar al weer wat werk bespaard is.

- Om de twee broekspijpen aan elkaar vast te maken, werden ze recht-op-recht in elkaar geschoven en zo in een vloeiende beweging dicht gestikt. Laat aan de voorkant nog een klein stukje open, zodat het broekje toch een klein beetje verder kan opengemaakt worden dan enkel de boordband.
 

- De boordband werd achteraan ingekort en terug aan het broekje vastgezet.


- Daarna nog de zomen afwerken en het broekje is klaar. Ik maakte de zomen extra breed, zodat ik ze eventueel later nog een stukje kan uitlaten en het broekje nog lang gedragen kan worden.


 En zo is een damesbroek dus getransformeerd in een kleuterbroek :-)