dinsdag 23 april 2013

Wereldrecordpoging "Herbruikbare luiers verversen"

Zaterdag namen we voor het tweede jaar op rij deel aan "The Great Cloth Diaper Change". Overal ter wereld kregen baby'tjes op hetzelfde moment een nieuwe luier rond hun billetjes. Wat betekent dat sommige ouders dat ergens op de wereld om 2u 's nachts zijn gaan doen! Wat ben ik blij dat het hier in België dit jaar op een mooier uur was, nl om 11u 's morgens :-)

Vorig jaar namen we deel op het event georganiseerd door Doekjes en Broekjes in Leuven, dit jaar was er voor het eerst ook een initiatief in Hoegaarden (door EcoBaby). Om dit lokale initiatief een beetje te steunen zijn we dit jaar dus in Hoegaarden gaan luierwisselen. We waren er met 6 kindjes.

Ons twee mannen met hun herbruikbare luier rechts :-) (foto: Nieuwsblad)

Waarom we deelgenomen hebben?
Om iedereen te laten zien dat wasbare luiers echt wel de beste keuze zijn! Voor (de billetjes van) je baby,  voor het milieu en voor je portemonnee!

Moest je nu eens alle wegwerpluiers van een kindje tijdens zijn hele luierperiode allemaal op één grote stapel kunnen leggen... kun je je inbeelden wat een gigantische berg afval dat zou zijn!!

Het zijn lang niet meer de doeken van vroeger die iedereen zich spontaan voor de geest haalt als ze het woord "wasbare luier" horen, je weet wel, die doeken die je met een sluitspeld dichtmaakt. Tegenwoordig zijn het mooie zachte broekjes die met velcro of drukknoopjes sluiten en je hebt zo'n leuke prints voor de overbroekjes!

We hebben het ooit eens uitgerekend. Als we de aankoopkosten, alle waskosten en de afvalkosten in rekening brengen, dan waren we na amper 8 à 9 maand al uit de kosten t.o.v. het gebruik van wegwerpluiers en intussen gebruiken we dezelfde luiers van onze oudste opnieuw voor onze jongste.

En nog een mooi voordeel: kindjes zijn met herbruikbare luiers typisch een half jaar vroeger zindelijk en dat hebben we zelf mogen ervaren. Onze oudste was zindelijk op zijn 2e verjaardag (sinds dan draagt hij alleen 's nachts nog een luier), terwijl de gemiddelde leeftijd nu al rond de 3 jaar ligt en kindjes dus vaak nog niet zindelijk zijn op het moment dat ze naar school gaan...

Wij zijn dus in elk geval volledig gewonnen! Nu maar hopen dat we met initiatieven als deze nog meer mensen kunnen overtuigen. 

Voor België is het record in elk geval al gebroken. Nu afwachten of dat voor het wereldrecord ook geldt!

Meer lezen? Je vindt een artikel op Het Nieuwsblad, op Het Laatste Nieuws en op De Redactie.

woensdag 17 april 2013

Mijn eerste babyjurkje - bis

In de laatste zinnetjes van mijn blogbericht over mijn eerste babyjurkje uitte ik de hoop "dat het meisje en haar mama het mooi zouden vinden. En vooral: dat het haar paste!" Dat eerste bleek helemaal geen probleem (oef!), het tweede jammer genoeg wel...

Ook al stond er op het patroontje dat het normaal voor kindjes tussen 12 en 18 maand zou moeten passen, het bleek toch te klein uitgevallen voor dit meisje dat net 1 jaar werd. Vooral de armsgaten bleken te klein. Misschien deels ook omdat het weer niet toeliet het te dragen zonder een body'ke en een Tshirtje eronder.


Maar geen probleem! Op 3 avonden tijd werd een nieuw kleedje in elkaar genaaid: een iets langer kleedje met een bredere hals en grotere armsgaten.

Omdat ik niet graag twee keer echt *exact* hetzelfde maak, voerde ik een paar kleine variaties door: ik werkte deze keer de onderkant af met een wit lintje ipv een bloemetjessierstiksel (omdat ook het broekje en het T-shirtje die ze eronder zou dragen, in het wit zouden zijn) en ik gebruikte gewone (bloemetjes)knopen ipv hamerdrukknopen om de kraag en het hart van de bloem af te werken.




En hier is ze dan: het feestbeest in haar feestjurk! Zeg nu zelf: wat een prinsesje!! :-) Proficiat met je eerste verjaardag, kleine meid!


Met dank aan de mama voor de leuke fotootjes!

maandag 15 april 2013

Zwemzakje

Fiew... dit was een projectje van lange adem... en ik ben eigenlijk blij dat hij eindelijk afgeraakt is, de zwemzak voor ons Willempje. Niet dat hij nu zo dringend een zwemzak nodig had. Hij is nog net geen 2,5 jaar :-) Hij is wel al een paar keer met ons mee gaan zwemmen is, o.a. op de familiezwemdag in Sportoase georganiseerd door de gemeente, maar tot nu toe verdwenen zijn spulletjes gewoon bij de onze in de grote zak.

Ik was vol goeie moed aan dit januari-projectje voor de Zo Geknipt Sew Along begonnen, maar al bij de eerste stapjes struikelde ik: leuke stofjes vinden... Ik wou iets gebruiken met een leuke kinderprint, dat paste voor een zwemzak, maar nergens vond ik iets dat mij aanstond.
Uiteindelijk ben ik voor dit licht visjesstofje gegaan (gevonden in Le Chien Vert in Brussel), het was tenslotte een zwemzakje, dus visjes passen daar wel bij. Ik zag al helemaal voor me hoe de zak over de grond zou gesleept worden of ergens in een hoekje gegooid, dus de onderkant mocht wel iets steviger zijn. Het is een canvasstof geworden die me een beetje aan een strandstoel doet denken of aan die windschermen op het strand.... De stof voor het voorzakje had ik ooit in de IKEA in de koopjeshoek meegescharreld. De binnenkant is een bijpassend waterafstotend KW-stofje uit de koopjeshoek (les puces) van de Chien Vert. Het touw werd gerecupereerd van een gelijkaardig simpel zakje met reclame op.

Ik had al vrij snel na aankoop de stofjes op maat geknipt, en toen bleef het ineens stilliggen. Op het stoffenspektakel in Namen ben ik natuurlijk zoveel leukere stofjes tegengekomen, maar ik had al alles geknipt, dus ik zou ook met deze keuze verder gaan.
Op de Sew Along zag ik intussen het ene na het andere geslaagde zwemzakje passeren. Wat me uiteindelijk voldoende moed gaf om de draad terug op te pikken. Op een rustige avond werkte ik dan ook in één keer het volledige voorzakje af.
Maar toen bleef het opnieuw stilliggen. Andere projectjes kregen voorrang.

Na verloop van tijd besliste ik het maar mee te nemen naar de naailes en daar tussendoor wat verder te doen. Meestal duurden de vrije momenten amper 5 min, dus tegen dat ik goed en wel mijn gerief erbij gepakt had en gelezen had wat ik moest doen, kon ik het alweer aan de kant leggen. Geen goed idee dus :-)
Nu, enkele weken geleden stikte ik alles ineens en werkte de volledige zak verder af. Op één avond, dus zo heel veel werk was het uiteindelijk niet. En nu, vandaag, heb ik het eindelijk ook aangedurfd om de nestelogen erin te slaan en het touw erdoor te rijgen. Een paar fotootjes en voila, ik kan jullie eindelijk het resultaat laten zien:


Vele "eerste keren" met dit zakje, dus ik heb weer heel veel bijgeleerd. Zo had ik nog nooit een ritszakje gemaakt, laat staan een gewone rits ingenaaid. Dit is ook de allereerste keer dat ik me met de hamer op nestelogen mocht uitleven.
Op aanraden van Sanne & Riet heb ik er een koordstopper tussengestopt om het koord op peutermaat aan te passen, dus de volgende keer dat we met de hele familie gaan zwemmen, kan Willem trots zijn eigen zakje op zijn rug dragen.



donderdag 4 april 2013

Huwelijkspaaseitjes

Je schoonbroer en -zus trouwen. Je wilt hen een goe centje bezorgen, maar je wilt dat niet zomaar in een envelop in hun handen steken of op hun rekening overschrijven. Het mag wel wat origineler zijn.

Hmmms... ze trouwen op paaszaterdag... Eitjes! Gouden eitjes!

Dus: men neme... 10 verse eitjes:


Prik er aan de ene kant een klein gaatje in met een naald, en aan de andere kant een iets groter gaatje (je moet er uiteindelijk wel de briefjes doorkrijgen). Je kunt met een satestokje al eens door het ei gaan, dan gaan de vliezen en de dooier al kapot, wat het uitblazen vergemakkelijkt. En nu... alles geven tot je het voelt prikken onder je oren ;-) (als je dat prikken niet voelt en dat toch eens wil ervaren, probeer dan maar eens door het grootste gat te blazen en het door het kleinste gat eruit te krijgen :-p)
Spoel ze nog eens met water om te vermijden dat ze gaan stinken en blaas opnieuw uit.
Wees nu niet te enthousiast en steek de briefjes er nog niet in, want anders krijgt ge ... euhm ... ja, gekleurde briefjes he.


Je neemt 5 oude bokaaltjes, ruim genoeg om de eitjes door de opening te krijgen en diep genoeg om ze volledig onder te kunnen duwen (ik liet de eitjes rustig vollopen en hield ze onder met een lepel). Vul ze met kokend water en een goeie geut azijn, samen met de gewenste kleurstoffen. Ik had hier blauw, rood, groen, geel en oranje. Vandaar ook de 10 eitjes, dan had ik er net van elke kleur 2.


Na een vijftal minuutjes haal je de eerste reeks eruit en doe je hetzelfde met de tweede reeks. Laat ze goed drogen


Nu is het moment gekomen om er al je centjes in te steken...


Daarna neem je een (metalen, geen echte, he) kip, maak er een nestje met wat raffia of iets gelijkaardigs in en vul het nestje met de eitjes. Doe er nog een schoon plastiekske rond, een mooie grote strik en je kunt met je gouden eitjes richting trouwfeest vertrekken :-)


Jammer genoeg was dat laatste nogal last-minute gedaan en ben ik stomweg vergeten de finale foto te trekken.