maandag 19 augustus 2013

Schatten op zolder

We kochten ons huis intussen al 3 jaar geleden en pas een maand geleden kwam ik voor het eerst op zolder. Stel je voor :-) De zolder is dan ook nog niet echt afgewerkt. Er ligt isolatie op de vloer die half kapot is van het erover stappen (hoop ik, aan ratten wil ik liever niet denken).
In elk geval, een maand geleden ben ik tijdens een opruimwoede voor het eerst naar boven gegaan. Plots viel mijn oog op een papiertje... Ik pakte het vast en voelde me meteen een beetje een indringer. Het was een briefje van het meisje dat hier woonde (ze moet toen een jaar of 10 geweest zijn) aan haar mama...
Ik had het natuurlijk gewoon kunnen weggooien, maar ergens deed het me wel iets. Ik werd er helemaal door vertederd. Ik vond het zo lief en schattig. Vandaag viel mijn oog er terug op en ik wil het graag met jullie delen...



Stilletjes hoop ik dat mijn kindjes mij later even vertederende brieven gaan schrijven. :-) Maar jongens zullen zich daar misschien te stoer voor voelen...
En jullie? Krijgen jullie ook soms onverwacht zo'n lieve attenties van jullie kindjes?

maandag 5 augustus 2013

Vlinderdeken


PIEP!
Ik ben Pedro... en vandaag is mijn eerste werkdag als model *blink blink*.
Eigenlijk mag ik vandaag even inspringen voor topmodel Eris, maar tante Karo heeft me beloofd dat ik wel eens vaker mag optreden als ik het vandaag goed doe :-D

Erisje is een beetje te vroeg geboren... Haar mama had zwangerschapsvergiftiging en op 10 weken voor de uitgerekende datum was de situatie heel kritiek. De bevalling moest onmiddellijk plaatsvinden. Maar Erisje is een kranige meid. Ze deed het zo goed dat ze na 6 weken op neonatologie al naar huis mocht. Omdat ze onderweg geen kou zou lijden, wou tante Karo voor haar dit vlinderdekentje uit "Stof voor durf-het-zelvers" maken: de grootste versie, met het oog op langduriger gebruik, ook al is Eris nu nog heel mini. Het was haar allereerste project uit het boek.
Ik hoorde haar nog stoefen "Och, 6 stappen maar, op een avond is het dekentje af." Maar ik moest toch even gniffelen toen ik zag dat stap 1 haar al meteen een hele avond kostte (de stofjes strijken, het patroontje overtekenen, patroon overnemen op de 2 stofjes, de 3 delen uitknippen uit zowel de stof als de voering). Ik moest lijdzaam toekijken hoe het vlinderdekentje uiteindelijk "bijna afgewerkt" wekenlang bleef liggen, terwijl enkel nog de velcro moest aangebracht worden en de openingen voor de riempjes van de MaxiCosi moesten gemaakt worden. Ik deed nog zo mijn best om haar een beetje aan te porren, maar uiteindelijk was Eris al een paar weken thuis toen ze eindelijk haar dekentje in ontvangst kon nemen.


Het vlindertje sluit zijn vleugels...


Ik nestelde me met veel plezier in het dekentje in de Maxi Cosi! Zeg nu zelf: wat heeft een model toch een heerlijk leventje! ;-)

 Tot de volgende keer!!!

Stof: stoffenspektakel Maastricht (de sterrenstof is een soort lichte jeans, passend bij de 'fantasy'-sfeer van het geboortekaartje, en de voering een heerlijk zachte nicky velours)

zondag 4 augustus 2013

De leukste onderzetters die ik ooit gezien heb...

... vielen gewoon bij mij in de brievenbus. Zomaar, gratis en voor niets, vanuit Nederland.


Omdat Hilde van "hildehaakt" alweer een jaartje aan het bloggen was.
Ze stak er zelfs nog een extra verrassing bij op de koop toe: een kanten lintje en een stofje. Op het leuke uilenkaartje dat ze er bij stak, schreef ze nog dat de stokjes niet vastgelijmd waren en het dus geen speelgoed was, maar daar had onze Willem geen oren naar. Hij vond het geweldig om te helpen uitpakken en de kleurtjes te sorteren.


En, geloof het of niet, ze koos er gewoon de perfecte kleuren uit. Zie maar:

- limoengroen perfect passend bij onze tuinstoelen buiten


- paars perfect passend bij de zetels in onze living (maar ook de gordijnen en de muren)


- turquoise perfect passend bij onze stoelen in de eetkamer, te gebruiken bij bv het spelen van een gezelschapsspelletje :-) En ja, die zullen waarschijnlijk nog het meest gebruikt worden, want we zijn grote spelfanaten. Op de achtergrond zie je trouwens een klein deel van onze spelletjescollectie.


Natuurlijk heb ik haar een kleine tip gegeven, maar omdat ik niet kon kiezen van kleurtje (waar ik ze het meeste zou gebruiken) heeft ze er voor mij gewoon 2 van elk gemaakt. Wat is dat toch geweldig lief!
Dankjewel, Hilde!