donderdag 22 oktober 2015

Mini-blogmeet inspireert

Een hele tijd terug kreeg ik van Sandra via Facebook plots een uitnodiging voor een mini-blogmeet bij Sister Bean in Mechelen. Ik volgde haar blog al eventjes, maar was toch heel aangenaam verrast, des te meer omdat ik de laatste tijd wel wat minder actief ben op mijn blog (kindjes en fulltime werken, ik moet het niet verder uitleggen, denk ik...). Ik kende wel enkele van de blogs van de andere genodigden, maar behalve Anneleen, een van de vriendinnen van ons naailes-kliekske, kende ik er eigenlijk niemand persoonlijk. Lang heb ik getwijfeld of ik wel of niet zou gaan, maar in de laatste week voor de grote dag, zag ik op Facebook zoveel mensen afhaken, dat ik dacht, kom, we gaan er gewoon voor.
Toen we op de Vismarkt aankwamen, schoot onmiddellijk de gedachte door mijn hoofd "Oooh jeee, ze zitten buiten... Ben ik even blij dat ik mijn winterjas aan heb!"

Gelukkig was er warme chocomelk! Met marshmallows en maltesers, stel je voor! Lekker zoet!
Zie eens hoe iedereen aan't glunderen is, blij als een klein kind :-)


Je ziet het niet, maar ons Anneleentje was er ook bij hoor! En ze had haar nieuwste rokje aan ;-)



Na een uurtje of twee kletsen, trokken we met bevroren teentjes richting Stitch & Co, waar ik nog 2 hele leuke stofjes scoorde! Eentje voor mij en eentje die de kindjes zelf kunnen inkleuren...

En ja, zo'n mini-blogmeet, dat inspireerde me weer helemaal om me de volgende dag eindelijk nog eens achter de naaimachine te zetten. Onder algemeen gesupporter van mijn man, maakte ik op een goed uurtje een nieuw broekje voor Lieselot (en meteen erna begon ik zelfs nog aan een groter project). Ik deed weer wat van gerecykleer: de blauwe boordjes knipte ik uit de col van een Kringwinkel-coltrui...






Dank u, Eva, voor het leuke Amigurumi olifantje!!


Verslagjes van de mini-blogmeet vind je alvast ook op de blogs van Sandra en Cindy. Op hun blogs vind je ook de lijst van deelnemers. Ga zeker ook daar eens langs!

Stof: vosjes (herinner me niet exact meer hoe het in mijn stoffenvoorraad beland is... als je het niet altijd meer blogt he...;-)) en een oude coltrui (blauwe boorden)
Patroon: Ottobre Herfst 4/2014 (Straight Stripes)
Tijd: 1u 

maandag 29 juni 2015

Laat die 35 graden maar komen!

Ik maakte nog eens een rokje, à la Mme Zsazsa. En versmalde het patroontje in totaal met 16cm...
Instant feelgood voor de maat, maar instant feelbad voor het "dammit, dat krijg ik met die aanpassingen net niet meer in de naailes af".
Ik wist natuurlijk uit eerdere versies dat die maten veel te groot geschat werden, maar 'k wist niet meer of ik er van mijn uitgetekend patroontje al een aantal cm vanaf gedaan had of niet, en zo niet hoeveel er dan vanaf moest. In plaats van dat dan na te meten natuurlijk... Tja...


Ik had aan mijn fotograaf een foto van het rokje gevraagd (liefst zonder armen dus), maar had op dat moment niet door dat ik er ook helemaal op zou staan. :-)


Draai mij een kwartslag naar rechts, schuif een strandstoel onder mij door, vervang het groen door het blauw van de golvende zee en ik lig te genieten ergens op het strand van één of ander exotisch eiland. ;-)


Stof: Stockverkoop van Bambiblauw
Patroon: Allemaal Rokjes van Mme Zsazsa
Tijd: Zonder aanpassingen op maximaal 2u

vrijdag 19 juni 2015

The best kind of therapy...

...is beach therapy.

En dus volgde ik gisteren de workshop "Strandtas" bij Naaisalon De Rode Draad.

Het patroontje werd door Elke stap voor stap uitgeschreven (dank u, Elke!), dus missen kon gewoon niet als je die ook stap voor stap volgde. En dat deed ik dan ook... tot de voorlaatste stap.

De laatste stap was "Bewonder je tas, vul met eten-drinken-bikini-zonnecreme-ontspannende lectuur en trek naar het strand!"

Om naar het strand te trekken zal die tas nog even moeten wachten, maar ik heb ze vandaag alvast gevuld met badhanddoek-zonnecreme-zonnebril en een paar fotookes getrokken.

En dat bewonderen? Dat laat ik aan jullie over... ;-)

Klaar om naar het strand te vertrekken!

Dit is ze dan!

De stof in omgekeerde richting voor de zakken
blijkt een leuk effect te geven.

Ik gebruikte de zelfkant als accentje om de zak af te boorden
en de linten van een oude sportzak als tassenband.

Een hele ruime tas waar lekker veel in kan!


Stof: buitenstof: IKEA; voering: rommelmarkt; tassenband: gerecycleerd van een oude sporttas
Patroon: Elke, de bazin van De Rode Draad ;-) 
Tijd: Op 3u en met veel getetter tussendoor af. Van stofjes knippen tot in elkaar zetten.
In principe zou het in 2u moeten kunnen. En wat mij betreft: nog eens zoveel om te beslissen welke stofjes het zullen worden :-)

Blijven ademen...

Het lukte me even niet meer.

Sinds ik in maart terug fulltime aan de slag ging, werd het allemaal wat veel om te combineren:

- het "mama van drie"-zijn
Ik heb echt drie schatjes van kinderen, dus ik kan echt niet klagen, maar ze hebben natuurlijk alledrie hun portie aandacht nodig.

- de borstvoeding thuis en het afkolven op het werk
Maar ik ben wel supertrots dat ik ons Lieselotje al bijna 7 maand in leven kan houden met alleen maar borstvoeding ondanks het feit dat ik al de helft van haar korte leventje terug aan het werk ben

- het huishouden runnen
En dat moet dan ergens nadat de kindjes in bed zitten, dus niet vóór 20u30. Gelukkig heb ik een geweldige man die enorm veel in het huishouden doet!

- de hobby's
Gelukkig is er nog de naailes en het Naaisalon "De Rode Draad", anders kwam ik er bijna niet meer aan toe! Af en toe eens het huishouden laten voor wat het is, een gezelschapsspelletje spelen, en met vrienden en buren afspreken. 
 
Tijd & energie voor het bloggen schoot er wat bij in.
Maar ik probeer heel stilletjes, bijna onopgemerkt, terug jullie blogrolls binnen te sluipen. ;-)

En de kindjes, vraag je je af? Hoe gaat het daarmee?

Wel...

Ons Lieselotje is echt een zonnetje in huis. Amper een kleine 7 maand en toch al zo groot weer...


Ons Jaspertje werd intussen ook al weer 3 jaar en nam deze stoere mannen mee naar school.


En onze Willem? Die legt intussen kilometers af op zijn nieuwe grote fiets!




woensdag 4 februari 2015

KCW #1: Niet-zelfgebreide wanten

Het thema van de Kids Clothes Week dit seizoen is helemaal mijn ding! Tijd om mijn recyKleerstapel aan te pakken!

Op dag 1 heb ik niet genaaid, maar heb ik wel mijn recyKleerstapel uitgesorteerd, kleur bij kleur, soort bij soort, ondertussen brainstormend over wat ik deze week kon maken. Veel ideetjes, maar niet altijd allemaal voor kinderen en laat dat nu net de bedoeling van de Kids Clothes Week zijn.

Ik ben intussen aan een groot project voor deze week begonnen, maar waarschijnlijk zul je daar pas op dag 7 het resultaat van zien. Vandaag maakte ik echter even een tussendoortje dat perfect in het thema past.

Jaspers handschoenen waren hoogdringend aan vervanging toe en dus pakte ik er het Minimi-boek bij, samen met een sweater uit de stapel die met deze aankoop meegekomen is, zocht er een bijpassend kleurtje T-shirt bij voor de voering en maakte ze gewoon zelf: niet-zelfgebreide wantjes.


Bij het boek zitten al een aantal uitgeknipte patroontjes bij in stevig kartonpapier. Heel handig. Je hoeft ze alleen maar op je kledingstuk te leggen en uit te knippen. Ik knipte de 4 handjes voor zowel de buitenstof als de voering uit de mouwen.



Aangezien de boorden al netjes afgewerkt zijn, hoef je alleen maar even rondom rond telkens 2 delen aan elkaar te stikken, de voering in de buitenstof te steken en nog even aan de pols vaststikken en AF! Zo snel gaat dat! :-)



Ik kleefde er maar meteen een labeltje met zijn naam in, want je weet hoe snel een kind zijn wanten kwijt geraakt... Nu, met zo'n gerecyKleerd exemplaar is dat meteen al een stuk minder erg.
Straks eens passen of ze wel ok zijn qua grootte (misschien volgt seffes nog een 'aan'-foto). Warm genoeg zullen ze zeker wel zijn!


Hups, en nu terug verderwerken aan mijn groot project!


Stof: 
Trui: De gulle schenkster
T-shirt: Een andere gulle schenkster: van onze kuisvrouw op het werk gekregen, die weet dat ze niet langer haar oude kledij mag weggooien ;-) Hier waren enkel een paar ieniemienie-spatjes op, van bleekmiddel vermoed ik, voor de rest in perfecte staat.

Patroon: "MINIMI - Naai hippe kinderkledij uit je eigen garderobe"
Tijd: half uurtje

dinsdag 3 februari 2015

Mokka-Macarons

Mmmmmm... HEERLIJK (met welverdiende grote hoofdletters!).

Homemade mokka-macarons
:-D


Voor alle complimentjes en bestellingen moet je bij mijn ventje zijn ;-)

vrijdag 30 januari 2015

Flexifluo

Rondfietsen met een fluo hesje en er dan een rugzak over hangen... Ik heb het altijd al een probleem gevonden, want van die zichtbaarheid blijft helaas ineens maar weinig meer over.
Ben ik Riet & Lies even dankbaar voor hun perfecte oplossing! In de nieuwe Zo Geknipt plaatsten ze een patroontje voor een gemakkelijk wegklapbare flexifluo als alternatief voor een rugzakhoes, met de keuze uit 4 formaten en 5 mogelijke bevestigingswijzen. Ik wou er eentje maken voor onze Willem (je zult straks wel begrijpen waarom) en koos dus voor de kleuterboekentasversie (na die eerst op papier overgetekend te hebben, checkte ik natuurlijk wel even snel of die ook zou passen).

Ik wou liever niet teveel aan zijn boekentas zelf prutsen. Je weet nooit dat hij het maar niets vindt en dan zit je daar met die (druk)knoop, en aangezien ik hier geen nestelogen liggen heb, restten mij nog maar 2 van de 5 opties om te bevestigen: elastiek of lintjes. Ook al bood Willems boekentas wel de mogelijkheid om de rugriempjes los te maken, ik opteerde toch voor de oplossing met de lintjes met in het achterhoofd het idee dat we die dan sneller van rugzak konden wisselen indien nodig (bv. naar zwem- of sportrugzakje).

Vorig jaar had Willem voor school een fluohesje nodig. Er werd toen heel hard rond de veiligheid in het verkeer gewerkt en ze kregen zelfs "punten" als ze hun fluohesje aan hadden. Om Willem nog eens extra te motiveren maakte ik toen voor hem een gepersonaliseerd "Sherif"-fluohesje, dat ik verknipte uit een groot fluohesje met reclame op de rugkant. Ik was ervan overtuigd dat ik jullie dat had laten zien, maar blijkbaar is het nooit tot op mijn blog geraakt..

Ik heb er dus nog rap even een foto van getrokken (ongewassen, excuses!)

De voorkant
De achterkant

Om een lang verhaal kort te maken: ik gebruikte hiervoor het Rodeo-patroontje voor een cowboygilet uit Homemade Mini Couture en nam een ruime maat, want het moest natuurlijk over zijn dikke winterjas passen.
Er kwam nogal wat tornwerk aan te pas: ik maakte de volledige biais los van het origineel vestje en hergebruikte toen ook de fluorescerende banden (jaja, volledig losgetornd) voor het knippen van de sterretjes en voor de nieuwe stroken, waar ik ook voorzichtig zijn naam uit weg knipte: geen discussie van wie het fluohesje was en niet zo snel kwijt te spelen op school of in de opvang.

En nu komen we er :-) Ik bewaarde natuurlijk (ge kent mij al een beetje) hetgeen er nog overschoot van het grote fluohesje met de reclame, het restje van de fluorescerende strook en zelfs de letters van Willems naam die ik eruit wegknipte: je wist maar nooit dat dat nog eens van pas kwam...

En dat moment was vandaag dus aangebroken!

Het restje van de vorige recyKleerbeurt

De stukken onder beide armgaten waren nog net groot genoeg om er de flexifluo uit te krijgen...

Net gepast voor mijn nieuwe project!
Het overschotje van de fluorescerende strook was net groot genoeg om er de pijl uit te krijgen en ook de letters die ik zo netjes had proberen uit te knippen, kwamen nu terug van pas.


Het enige grijze lintje dat ik liggen had, was deze met een niet nader te noemen merk op, maar -toeval of niet- net 80 cm lang, net wat ik nodig had!


Maar Willem met reclamelintjes naar school laten gaan, zo ver wou ik het nu ook niet drijven, dus stikte ik er aan de andere kant een wit lintje op, gerecycleerd van mijn broers huwelijk.
Recyclage ten top zo'n flexifluo ;-)


Om de onderkant te verzwaren, koos ik voor gedroogde linzen in plaats van rijst. Die zullen wel niet meer ontkiemen als ze nat worden in de regen, want die zijn al vele malen de oven in gegaan om taartbodems blind te bakken :-)


En, wat denk je? Zichtbaar genoeg?



Willem was er alvast blij mee!  Eindelijk, mama!
Omdat ik begin januari al met knippen begonnen was, wist hij wat er aan kwam en dus kwam hij vaak thuis van school met de vraag "Mama, is dat ding om aan mijn boekentas te hangen, dat de auto's mij goed kunnen zien, al klaar?"
"Nu wel, jongen. Met je fluojasje en flexifluo kun jij alvast veilig naar school." Nu Jasper nog.


Dit projectje werd gemaakt in het kader van de Zo Geknipt 2 Sew Along. Neem gerust eens een kijkje op mijn blogberichtje daar voor de technische details ;-)

Stof: oud fluohesje
Patroon: Zo Geknipt! 2 (Project 9 - Flexifluo)
Tijd: toch zo'n 2u a 2u30. In mijn geval was het vaststikken van de letters, de pijl en de paspel het meeste werk.

woensdag 28 januari 2015

Bye bye stashbusting

En toen gebeurde het ineens... Ik heb het bijna niet zien aankomen...

Na al mijn moeite van vorig jaar om mijn stoffenvoorraad te verminderen (wat trouwens ook niet al te best verliep), staat hier ineens een dubbele hoeveelheid voor mijn neus...  Ben ik echt in de stoffenhemel terechtgekomen? Of is het allemaal maar een droom? Schud je me misschien even wakker?

Links: Mijn vroegere stoffenvoorraad
Midden: Waar mijn man mee thuis kwam
Rechts: Mijn huidige stoffenvoorraad
Toen ik op 2dehands een aanbieding zag van iemand die haar volledige stoffenvoorraad te koop zette omdat ze naar het buitenland zou verhuizen en daartussen heel wat leuke stofjes zag zitten, deed ik meteen een bod. Na haar persoonlijk gecontacteerd te hebben, maakten we een afspraak om ze op te pikken. Mijn ventje was zo lief zijn middagpauze op te offeren om naar Brussel te rijden en kwam thuis met zijn koffer afgeladen vol...

Een hele dag ben ik bezig geweest met het uitsorteren, mijn eigen voorraad te herschikken en telkens te dromen over wat ik met een bepaald stofje zou maken. Dat was al een plezier op zich :-)
Met dit als uiteindelijk resultaat:

Van links naar rechts en van boven naar onder:
1) Katoentjes met basiskleur geel, beige en grijs
2) Katoentjes met basiskleur wit
3) Katoentjes met basiskleur roze, paars, oranje, rood en zwart
4) Katoentjes met basiskleur blauw en groen
5) Veelkleurige katoentjes
6) Boordstof, KW- en andere waterdichte stof en voering voor bv. rokken
7) Fleece, sweaterstof en een pelske
8) Tricot, dikke en dunne
9) "Speciale" stofjes, niet onder te brengen in een van de andere categorieen
10) Canvas, vnl. IKEA
11) Zwaarder katoenen stoffen en wollen dekentjes
12) Stof voor broeken, jeans, en een paar andere

En dan heb ik daarnaast nog een doos met flanellekes, ribtricot, zebravelleke, ... die niet meer in mijn bakken geraakten.


Naast de beloofde 5 overvolle bakken met katoentjes, jersey, wol, jeans en nog veel meer, vooral Afrikaansgetinte stofjes, gaf die lieve mevrouw ook nog een hele zak met kleren mee waarvan ze de stofjes te mooi vond om ze zomaar weg te doen (gelijk had ze!), met de bedoeling ze te recyKleren. Toevallig waren een deel van die kleren perfect mijn maat. Het waren niet meteen de kleren waar ik zelf in de winkel naar zou grijpen, maar ik moet toegeven dat ze me wel staan: hoera, uitbreiding van de kleerkast!

De kleren die richting recyKleerstapel verdwenen
Ze gaf ook een kaphanddoek mee die ze (vermoed ik) zelfgemaakt had en een prachtige quilt van patchwork die nu op onze zetel ligt te pronken...


Als ik het label op de rollen mag geloven, beschik ik nu eveneens over zo'n 194m grijze en witte kant. Hoe kan een mens dat in zijn leven ooit opkrijgen? :-)


En dat is nog lang niet alles! Toen ze vroeg of ik iets met wol zou kunnen doen en ze dat ook mocht mee geven, antwoordde mijn man "ja, dat mag" met in het achterhoofd voornamelijk mijn opmerking dat ik met de kindjes eens een namiddagje pomponnetjes wou maken maar geen wol had. Dus gaf ze ook nog eens een volle zak met wol mee, maar nu kan ik wel duizend pomponnetjes maken!

 
Of wil iemand mij leren haken of breien?
Hmmms, da's misschien gevaarlijk, stel dat ik het te leuk vind en ik nog eens met een nieuwe hobby, met bijhorende nieuwe verzameling, begin... Laat maar :-)

dinsdag 27 januari 2015

Anti-plastiek-brigade

Ik blijf me maar afvragen waar al die plastiek zakjes die hier in huis komen, vandaan blijven komen...

Ga maar eens een dagje soldenshoppen... Met hoeveel zakken kom je niet thuis?

De mensen aan de kassa bekijken u raar als ge zegt: ik hoef geen zakje hoor.
Dan krijg je als reactie "Jamaar, we hebben wel zakken, hoor". Ja, dat weet ik ook wel, maar die wil ik niet, ik heb zelf een tas bij...

Of in de Mister Minit waar ik de zolen van mijn laarzen liet repareren (tegenwoordig zijn die zolen toch niet meer wat ze geweest zijn). Toen ik daar zei dat ik de laarzen wel in mijn (herbruikbare) zak terug mee zou nemen (waarin ik ze een half uur eerder trouwens ook gebracht had), dan kreeg ik als antwoord dat hij ze toch nog even in een zakje ging steken, dat het dan netter weg zat... en voor ik kon reclameren, kreeg ik maar liefst 2 (!) plastiek zakken mee, IN mijn herbruikbare tas. 

Soms dient die zak zelfs enkel maar om je spullen van de kassa naar je auto te brengen die net voor de deur staat en legt ze welgeteld 5 meter af, om daarna bij ons thuis in de grote voorraaddoos plastieken zakken te belanden... De meeste "lichtere" zakken worden hier nog hergebruikt voor de vuilbak (en dan nog gaan ze trager buiten dan ze binnen komen), maar de grotere... die stapelen zich alleen maar op. Als iemand een idee heeft om die op een of andere nuttige manier te verwerken, laat maar horen.

Een eerste stap voor mezelf is zeker iets kordater durven reageren als mensen toch aandringen om een zakje mee te geven.

Een tweede stap is misschien de tas die mee gaat aantrekkelijker maken, zodat de kassier(ster)s met plezier hun producten in die tas steken. Hopelijk is daar met dit nieuwe tasje aan tegemoet gekomen:


Aangezien het meestal mijn man is die de boodschappen doet, koos ik voor een neutraal stofje uit de eerste reeks van Soft Cactus, vorig jaar meegebracht van het Stoffenspektakel in Luik. Wel grappig om te zien dat zowel dit stofje als dat van Lieselots slaapzak oorspronkelijk voor een rokje bedoeld waren. Nu kan ik toch moeilijk nog in een rokje gaan rondlopen gemaakt uit dezelfde stof als mijn herbruikbare tas, wel? :-)

Helaas staan de "Pikes" niet, zoals gedacht, loodrecht, waardoor elke poging om de randen netjes volgens het patroon recht te krijgen schromelijk mislukten (je ziet dat de boven- en onderrand mooi de figuur volgen, maar de zijranden schuin lopen).


Met zijn halve meter hoogte een ideale zak om al je boodschappen in te gaan doen... hoewel mijn man het voorlopig te mooi vindt om daarvoor te gebruiken :-) Bovendien weet ik niet hoeveel gewicht het kan dragen vooraleer de hengsels doorscheuren. Ze zijn dan wel verstevigd, maar fruit en groenten gaan al gauw vele kilo's wegen en dit is toch maar een licht katoentje...


Anderzijds ook lekker groot om mee naar de bib te gaan, hoewel wij meestal zoveel boeken moeten meenemen dat ik, ook hiervoor, twijfel of dat zakje er wel sterk genoeg voor is...


In elk geval zal het vanaf nu binnen handbereik zitten als er nog eens een kassier een poging onderneemt om me met een plastiek zakje op te zadelen :-)


Dit projectje werd gemaakt in het kader van de Zo Geknipt 2 Sew Along. Neem gerust eens een kijkje op mijn blogberichtje daar voor mijn tip bij het "oprollen".

 
Stof: Wickey Pikes Groen, Stoffenspektakel Luik (2014)
Patroon: Zo Geknipt! 2 (Project 4 - Driehoeksverhouding)
Tijd: 1,5u voor een eerste tasje (een tweede zou gegarandeerd veel sneller gaan) eens de stofjes gekozen zijn (wat me waarschijnlijk meer tijd gekost heeft dan het ineen stikken ;-))

woensdag 14 januari 2015

Het feesthemd

Zie je dit fotomodel in de "zomer 2014" editie van de Ottobre staan?


Het had mijn fotomodel kunnen zijn... *glunder glunder*


Alleen zou de mijne nooit zijn hemd zo in zijn broek steken, moet de mijne dringend naar de kapper en zijn mijn foto's niet zo professioneel.

Maar ik moest het hiermee doen vanmorgen...
Een glij-van-de-trap-model, die verder alleen maar zijn gat wou laten zien...


Je begrijpt het...

Dan maar een paar kapstok- en plat-op-tafelfotootjes...
(helaas nergens een plaatsje in huis te vinden waar voldoende licht binnenvalt om zonder verlichting en flits deftige foto's te kunnen maken)



Ik ben er echt superblij mee, want ik heb mezelf hiermee op alle vlakken overtroffen: een persoonlijke overwinning op naaigebied :-)

Eerste keer mouwsplitjes (de American way), eerste keer manchetten, ...


eerste keer aangeknipte knopenpad, eerste keer hemdskraag met aangeknipt voetje.

Op veel punten een ware uitdaging, zeker gezien de beknopte beschrijving in de Ottobre, maar gelukkig schoot Het Grote Naaiboek me op tijd en stond te hulp.

Enne... hoera! Het is me zelfs gelukt om de print aan de knopenpad netjes te doen doorlopen! Met zo'n aangeknipte knopenpand niet zo'n vanzelfsprekende klus...
Ook het borstvakje valt nauwelijks op, ook al gaf ik het een kleine twist door de stof er ondersteboven te draaien.


Zo op foto word ik een beetje tureluurs van die print, maar in het echt valt het gelukkig heel goed mee.  


Het kind heeft er lang genoeg moeten op wachten...
Zoals ik eerder al schreef, moest het een feesthemd worden voor zijn verjaardagsfeestje in november. Ik was trots op mezelf dat ik er voor een keer op tijd aan begonnen was, want ik begon deze zomer al met knippen, voor de zekerheid een maatje groter (je weet maar nooit... en dan had hij er langer plezier van). Rond zijn verjaardag had ik echter een aantal dringender zaken te naaien (maar daarover later meer) en zijn verjaardag werd in een "gewoon" tenue gevierd. Dan maar als cadeautje onder d'n boom. Dan kon hij er tenminste stijlvol de feesten mee doorkomen... Maar de periode rond Kerst en Nieuw vloog voorbij en het hemdje was nog altijd niet af.

En nu? Nu heeft het kind wel een feesthemd, maar geen feest meer...
Dus volgende stap: een feest organiseren om hem de gelegenheid te geven het hemd te dragen vooraleer hij er uit gegroeid is, want ik vind het nu net iets te chique om gewoon naar school aan te doen ;-)


Stof: Hilco Hamburger Liebe FLY Mini Hex Stoffenspektakel Luik
Patroon: Ottobre 3/2014 Little Richard (maat 104)