vrijdag 30 januari 2015

Flexifluo

Rondfietsen met een fluo hesje en er dan een rugzak over hangen... Ik heb het altijd al een probleem gevonden, want van die zichtbaarheid blijft helaas ineens maar weinig meer over.
Ben ik Riet & Lies even dankbaar voor hun perfecte oplossing! In de nieuwe Zo Geknipt plaatsten ze een patroontje voor een gemakkelijk wegklapbare flexifluo als alternatief voor een rugzakhoes, met de keuze uit 4 formaten en 5 mogelijke bevestigingswijzen. Ik wou er eentje maken voor onze Willem (je zult straks wel begrijpen waarom) en koos dus voor de kleuterboekentasversie (na die eerst op papier overgetekend te hebben, checkte ik natuurlijk wel even snel of die ook zou passen).

Ik wou liever niet teveel aan zijn boekentas zelf prutsen. Je weet nooit dat hij het maar niets vindt en dan zit je daar met die (druk)knoop, en aangezien ik hier geen nestelogen liggen heb, restten mij nog maar 2 van de 5 opties om te bevestigen: elastiek of lintjes. Ook al bood Willems boekentas wel de mogelijkheid om de rugriempjes los te maken, ik opteerde toch voor de oplossing met de lintjes met in het achterhoofd het idee dat we die dan sneller van rugzak konden wisselen indien nodig (bv. naar zwem- of sportrugzakje).

Vorig jaar had Willem voor school een fluohesje nodig. Er werd toen heel hard rond de veiligheid in het verkeer gewerkt en ze kregen zelfs "punten" als ze hun fluohesje aan hadden. Om Willem nog eens extra te motiveren maakte ik toen voor hem een gepersonaliseerd "Sherif"-fluohesje, dat ik verknipte uit een groot fluohesje met reclame op de rugkant. Ik was ervan overtuigd dat ik jullie dat had laten zien, maar blijkbaar is het nooit tot op mijn blog geraakt..

Ik heb er dus nog rap even een foto van getrokken (ongewassen, excuses!)

De voorkant
De achterkant

Om een lang verhaal kort te maken: ik gebruikte hiervoor het Rodeo-patroontje voor een cowboygilet uit Homemade Mini Couture en nam een ruime maat, want het moest natuurlijk over zijn dikke winterjas passen.
Er kwam nogal wat tornwerk aan te pas: ik maakte de volledige biais los van het origineel vestje en hergebruikte toen ook de fluorescerende banden (jaja, volledig losgetornd) voor het knippen van de sterretjes en voor de nieuwe stroken, waar ik ook voorzichtig zijn naam uit weg knipte: geen discussie van wie het fluohesje was en niet zo snel kwijt te spelen op school of in de opvang.

En nu komen we er :-) Ik bewaarde natuurlijk (ge kent mij al een beetje) hetgeen er nog overschoot van het grote fluohesje met de reclame, het restje van de fluorescerende strook en zelfs de letters van Willems naam die ik eruit wegknipte: je wist maar nooit dat dat nog eens van pas kwam...

En dat moment was vandaag dus aangebroken!

Het restje van de vorige recyKleerbeurt

De stukken onder beide armgaten waren nog net groot genoeg om er de flexifluo uit te krijgen...

Net gepast voor mijn nieuwe project!
Het overschotje van de fluorescerende strook was net groot genoeg om er de pijl uit te krijgen en ook de letters die ik zo netjes had proberen uit te knippen, kwamen nu terug van pas.


Het enige grijze lintje dat ik liggen had, was deze met een niet nader te noemen merk op, maar -toeval of niet- net 80 cm lang, net wat ik nodig had!


Maar Willem met reclamelintjes naar school laten gaan, zo ver wou ik het nu ook niet drijven, dus stikte ik er aan de andere kant een wit lintje op, gerecycleerd van mijn broers huwelijk.
Recyclage ten top zo'n flexifluo ;-)


Om de onderkant te verzwaren, koos ik voor gedroogde linzen in plaats van rijst. Die zullen wel niet meer ontkiemen als ze nat worden in de regen, want die zijn al vele malen de oven in gegaan om taartbodems blind te bakken :-)


En, wat denk je? Zichtbaar genoeg?



Willem was er alvast blij mee!  Eindelijk, mama!
Omdat ik begin januari al met knippen begonnen was, wist hij wat er aan kwam en dus kwam hij vaak thuis van school met de vraag "Mama, is dat ding om aan mijn boekentas te hangen, dat de auto's mij goed kunnen zien, al klaar?"
"Nu wel, jongen. Met je fluojasje en flexifluo kun jij alvast veilig naar school." Nu Jasper nog.


Dit projectje werd gemaakt in het kader van de Zo Geknipt 2 Sew Along. Neem gerust eens een kijkje op mijn blogberichtje daar voor de technische details ;-)

Stof: oud fluohesje
Patroon: Zo Geknipt! 2 (Project 9 - Flexifluo)
Tijd: toch zo'n 2u a 2u30. In mijn geval was het vaststikken van de letters, de pijl en de paspel het meeste werk.

8 opmerkingen:

  1. Amaai Karolien, je hebt jezelf weer overtroffen!
    Zo grappig dat die nog net uit de restjes is geraakt...
    Zo zie je maar, noooooit iets weggooien haha. ;-)
    Het vestje komt me nochtans bekend voor, misschien van op de naailes dan?!
    Nu kunnen de auto's toch echt niet anders meer dan Willem gezien hebben me dunkt.

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Ja? Ik heb het zeker ooit es naar de naailes meegepakt en ik weet zeker dat ik de foto's voor mijn blogje getrokken had, maar ik vind het toch niet terug precies :-)

      Inderdaad, nooooit iets weggooien :-) maar ik kan je garanderen, dan verzamel je wat hoor! Mijn knutselruimte zit overvol met van die kleine prullekes waarvan ik denk, die komen nog wel es van pas (en dat doen ze ook vaak wel ;-))

      Verwijderen
  2. super super super, recycleren is heerlijk hé !

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Goh, wat een werkje, maar wel tof resultaat! En wat een meevaller dat het nog uit dat restje geraakte :-)

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Heel mooi resultaat!
    extra veiligheid, zeer belangrijk tegenwoordig

    Grtjs
    CreAnka

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Leuk gedaan, zeker omdat het zo gepersonaliseerd is...
    Echt tof!

    BeantwoordenVerwijderen
  6. Wat leul dat je zoon zo enthousiast op je project reageert en super zo met zijn naam erop!

    BeantwoordenVerwijderen
  7. Goed gedaan en heel leuk dat het zo persoonlijk is (ook het cowboy-fluovestje). Is toch direct veel leuker voor de kinderen. Hier op school wordt er ook geregeld een beloning uitgedeeld voor diegenen die hun vestje aanhebben.

    BeantwoordenVerwijderen