UFO oktober

Ziek zijn heeft zo zijn voordelen... Tijd om wat blogschade in te halen en tijd voor wat UFO's. Toen ik Edje's berichtje over UFO's en ander rondvliegend gespuis las, kon ik me er zo goed in herkennen. Ik kan het niet ontkennen: ik ben een lijstjesfreak. Dus ik vond het een geweldig idee van haar om
1) elke maand een onafgewerkt project af te werken en erover te bloggen (en ik ga hier voor mezelf onder verstaan dat ik een project van de lijst kan schrappen die al heeeeeeel lang op mijn todo-lijst staat, ongeacht of ik er al aan begonnen was of niet),
2) elke maand een stofje te gebruiken die hier al heel lang in de stoffenbakken ligt (ik heb iets meer dan 6 grote IKEA-bakken vol stof die liggen te wachten om gebruikt te worden)
3) elke maand iets te recykleren (2 van die 6 bakken zitten namelijk vol met oude kledij waar ik iets nieuws uit wil maken en die wil ik dus nu gaan gebruiken)
4) elke maand een verstelwerkje te doen

Voor puntje 4 heb ik intussen echt wel mijn best gedaan. Zowat alle verstelwerkjes heb ik afgewerkt (*trots op mezelf*) en ik kan je zeggen: er waren er bij die al bij al maar 5 minuten werk waren, maar wel al een paar jaar in de hersteldoos lagen.
Alleen een doos vol kousen met gaten ligt nu nog te wachten om gestopt te worden ;-) Dat heb ik nu wijselijk maar even laten liggen, want da's niet mijn favoriete werkje.

Soit, tijd voor mijn UFO voor de maand oktober (puntjes 1-2-3 ineens gecombineerd).

In mei dit jaar startte Marte van Compagnie M. een sewalong voor haar Charles Pants. Vijf weken kregen we de tijd om samen dit matrozenbroekje in elkaar te knutselen. Te doen, toch? Aangezien ik zelf kort daarvoor het patroontje aangevraagd had, meldde ik me vol enthousiasme aan voor de Sew Along. Ik printte het patroontje uit, samen met de handleiding, koos alvast mijn stofjes en toen ... bleef ik om een of andere reden haken. Ik had het patroontje en de handleiding meegenomen naar de naailes om tussendoor aan te werken, maar toen kon ik nergens vinden voor welke leeftijd welke lijnen waren, dus kon ik er die avond niet aan werken. En toen kwam er vanalles tussen, je kent dat wel. Op het einde was ik al helemaal achter op schema en zag ik het niet meer zitten om nog snel-snel alles af te werken voor de "contest". Dus ja, het bleef liggen... In plaats van 5 weken heb ik er 5 maand over gedaan, maar nu is hij af!

Ik gebruikte een oude jeans van mij, die door het vele fietsen nogal versleten was en waar een stevige scheur in zat. Omdat de voorpanden van de jeans niet breed genoeg waren voor de achterpanden van het broekje, moest ik alles enkel knippen. Rechts zie je wat er nog van de jeans overblijft. Zeker nog genoeg voor een aantal kleinere projectjes dus :-)

Voor de zakken en de zomen gebruikte ik een stofje die hier al een hele tijd in de kast lag en die eerder al gebruikt werd voor een knuffelgirafje. Om het contrast tussen het donkerblauw en zwart wat groter te maken, zette ik er een witte paspel aan. De enige geschikte knopen die ik op voorraad had, waren deze donkere zwarte knopen. Witte knopen waren misschien beter geweest, bedenk ik nu achteraf, maar misschien was het dan meer meisjesachtig geweest?

En voila, ziehier het eindresultaat: de Charles Pants voor onze Willem (versie 3 jaar).

Een ideaal broekje voor jongens, lijkt me. Ze hoeven niet eens hun broekje meer uit te doen om te plassen. Gewoon, hups, flapje naar beneden :-) en door de twee kleine drukknopjes bovenaan zakt hun broek hierbij niet af. Hoewel volgens Marte het broekje ook voor meisjes kan gemaakt worden, zie ik voor hen weinig nut aan de openende voorflap :-)

De achterkant bevat een verstelbare elastiek. Omdat ik geen elastiek met knoopsgaten had liggen, heb ik zelf maar een aantal knoopsgaten op een brede elastiek gemaakt. Misschien iets minder netjes, maar dit zie je toch niet achter het gesloten rugbeleg.

Vanavond nog eens passen en dan kan hij het misschien morgen al aandoen om naar school te gaan!